Schematy premedykacji i preoksygenacji

Premedykacja:

Zaleca się kombinację środków sedacyjnych z opioidami.

Połączenie alfa 2 agonistów z butorfanolem lub metadonem.

Połączenie alfa 2 agonistów z butorfanolem u psów :

  • medetomidyna 10 – 20mcg/kg (0,1 -0,2ml/10kg)
    lub
  • dexmedetomidyna 5 – 10 mcg/kg (0,1 -0,2ml/10kg)
    oraz
  • butorfanol 0,1 mg/kg

 

Połączenie alfa 2 agonistów z butorfanolem u kotów :

  • medetomidyna 30 – 50 mcg/kg (0,3 -0,5ml/5kg
    lub
  • dexmedetomidyna 20 – 25 mcg/kg (0,4 -0,5ml/5kg)
    oraz
  • butorfanol 0,3 – 0,5 mg/kg

Preoksygenacja:

Konsumpcja tlenu:

  • psy dojrzałe 5-10 ml/min.
  • psy starsze ok. 20% mniej

W czasie anestezji – o połowę mniejsza

 

3 minutowy bezdech – „bezkarny” za wyjątkiem:

  • zwierząt otyłych
  • suk w ciąży
  • przy niedokrwistości
  • zwierząt hipermetabolicznych (gorączka, zaburzenia hormonalne)

Schemat ustawienia aparatu do anestezji wziewnej zależny od masy ciała pacjenta

Pacjenci 0.1kgmc do 4kgmc

Układ półotwarty:

  • Przepływ tlenu: 1L O2/min =1kgmc
  • Parownik ustawiony na wartość 1,0-2,5vol% dostosować do potrzeb bezpiecznego snu pacjenta.
  • Zastosowanie rurki T
  • Zawór nadciśnienia na rurce T otwarty

Pacjenci 4kgmc-15kgmc

Układ półzamknięty:

  • Przepływ tlenu: 1,5L O2/min
  • Parownik ustawić na wartość 1,0-2,5vol% i dostosować do potrzeb bezpiecznego snu pacjenta.
  • Cieńsza para rur oddechowych
  • Worek oddechowy 1 litr
  • Ustawienie zastawki oddechowej: ograniczenie do wartości 10mmH2O na manometrze.

Pacjenci 15kgmc-80kgmc

Układ półzamknięty:

  • Przepływ tlenu: 2-2,5L O2/min
  • Parownik ustawić na wartość 1,0-2,5vol% i dostosować do potrzeb bezpiecznego snu pacjenta.
  • Grubsza para rur oddechowych
  • Worek oddechowy 2 litry
  • Ustawienie zastawki oddechowej: ograniczenie do wartości 10mmH2O na manometrze.

UWAGI:

Wprowadzenie pacjenta do znieczulenia wziewnego, poprzedzonego premedykacją, przeprowadzamy poprzez indukcję znieczulenia wziewnego.
W tym celu, podłączonego do zestawu wziewnego pacjenta eksponujemy na zwiększone stężenie gazu ustawiając na parowniku wartości 3,5-4vol%.
Po kilku wdechach pacjent wchodzi w stabilny sen z anestetyku wziewnego. Od tego momentu znieczulenie prowadzimy ustawiając stężenie na parowniku w zakresie 1,0-3,0vol%.

Dalsze postępowanie polega na regulacji stężenia gazu nasennego, uzyskując dobry sen anestetyczny zgodnie z wytycznymi podanymi wyżej.

Dla pacjentów o masie ciała powyżej 35 kg zaleca się stosowanie worków oddechowych 3-4 litry zgodnie co do zasady 60ml/kgmc.